31. Sint Janskerk

De kerk van Duurswoude is gebouwd in de vijftiende eeuw. De kerk kan getypeerd worden als laatgotisch, Romaans, en is opgebouwd met kloostermoppen die afkomstig zijn van de mogelijk 13e-eeuwse voorganger. De kerk was gewijd aan Johannes de Evangelist. 

De eenbeukige zaalkerk heeft een driezijdig gesloten koor met aan de zuidkant een venster met een rondboog en in de sluitmuur nog een dichtgemetseld rondboogvenster. In de westelijke gevel zit een houten rondboogdeur met erboven een kort spitsboogvenster en een lantaarn. Het schip van de kerk heeft aan beide kanten eveneens vier korte vensters, waarvan er drie spitsbogig zijn en eentje rondbogig. De zijmuren hebben vijf gemetselde steunberen van gele steen, die in de 18e eeuw aangebracht zijn. Onder de vensters zijn deels nog uitgemetselde waterlijsten bewaard gebleven. In de tweede travee vanaf het westen zit in elke beide zijmuren een dichtgemetselde ingang, de noormannendeuren. In de noordmuur, onder het tweede raam van achteren zijn de restanten te zien van vermoedelijk een hagioscoop. De noordmuur heeft enkele met kleine gele stenen herstelde muurvakken. Het dak bestaat uit een pannendek van zwarte dakpannen met dubbele golf.

In 1783 werd aan de westzijde een houten torentje met een ingesnoerde naaldspits en galmgaten gebouwd op het dak van de kerk. De naaldspits is bedekt met leien. De klok uit 1783 werd door de bezetter gevorderd en is niet teruggevonden. In 1952 werd er een nieuwe klok uit Epe geïnstalleerd. De windvaan heeft de vorm van een springend paard. Op het nokeinde staat ook een windvaan, een haan. 

In 1990-1991 werd de kerk en ook de toren gerestaureerd. Een pleisterlaag op de westgevel uit 1899 werd toen verwijderd.

Het plafond van de kerk bestaat uit een houten tongewelf met trekbalken, sleutelstukken, korbelen en muurstijlen. Er zijn nissen uitgespaard in de zijmuren. In de vloer is een roodstenen sarcofaagdeksel geplaatst. 

De preekstoel is gemaakt in 1798. De zeskantige kuip staat tegen de koorsluiting. De panelen hebben een dubbele profiellijst, de onderrand van de kuip heeft paneeltjes met lijstwerk met gesneden draperieën. Op de hoeken van de kuip halfronde pilasters. De lezenaar is gemaakt in 1799 en geheel van koper. De leuning van de trap heeft opengewerkte balusterspijlen. 

In 1932 onderging het interieur enkele aanpassingen. Enkele historische interieurstukken verdwenen, waaronder het oude doophek. Ook het grootste deel van de banken werd vervangen. 

Het orgel werd rond 1723 gebouwd door de broers Franz Caspar en Johann Georg Schnitger in de Evangelisch-Lutherse kerk in Zwolle. Het orgel werd in 1917 gekocht voor 493,20 gulden door de kerk van Duurswoude en door orgelmaker Proper uit Kampen in de kerk geplaatst. Het orgel werd in 2001 gerestaureerd door firma Bakker en Timmenga uit Leeuwarden. De details op het orgel zijn geënt op werk van graveur en architect Daniel Marot. 

De kerk wordt gebruikt voor kerkdiensten en wordt ook verhuurd voor bijeenkomsten.