Lintjesregen in Opsterland

Reinder Haakma (1955) uit Beetsterzwaag

“Vrijwilligerswerk hoort bij mij. Het is zo leuk om dingen te doen en te organiseren. Zeker als er ook publiek komt dat het waardeert.” De dank komt dit keer uit een andere hoek. Reinder Haakma uit Beetsterzwaag is sinds vrijdag Lid in de Orde van Oranje Nassau. 

In de veronderstelling dat hij een afspraak had met een kunstenaar in verband met de volgende editie van het Kunstweekend Beetsterzwaag, fietste Haakma naar de Tropische Kas. Maar daar wachtte een heel ander gezelschap. Bovendien kreeg hij van zijn vrouw de opdracht om een daar al aanwezig colbertje aan te trekken. 

En toen hij vervolgens het gezelschap van de burgemeester en wethouders in het oog kreeg, was de boodschap wel duidelijk. Haakma wachtte een complimentenregen onder een oranje zonnetje. 

In de loop der jaren heeft Haakma veel vrijwilligersfuncties vervuld. Bij de kerkelijke gemeente als chauffeur voor kerkgangers, maar hij had ook zowel letterlijk als figuurlijk het stuur in handen van de PlusBus. Toen zijn zonen enthousiaster werden van het wielrennen dan van het jongenskoor, werd hun vader penningmeester van de wielervereniging. En zo organiseerde hij ook mede vijf keer de Wielerronde van Beetsterzwaag.  

Haakma is een waar kunstliefhebber en is dan ook al jaren nauw betrokken bij het plaatselijke Kunstweekend. En nu is er weer iets nieuws: de Tour d’Odense. In augustus is Haakma medeorganisator van een evenement dat geld bij elkaar moet brengen voor een volwaardig Odensehuis in Beetsterzwaag. “Een driedaagse fietstocht van 600 kilometer van Odense naar Beetsterzwaag en een wandeltocht van 25 kilometer. Dat wordt een bijzonder evenement.”

Burgemeester Bouwman omschreef Haakma als een doortastende persoonlijkheid. Een bestuurder die denkt in oplossingen, adviezen serieus neemt en mensen weet te verbinden. “U bent een verbindende factor die processen soepeler laat verlopen.”

Reinder Haakma (1955) uit Beetsterzwaag
Haakma zet zich met hart en ziel in voor het culturele leven in Beetsterzwaag. Sinds 2010 is hij vrijwilliger bij het Kunstweekend Beetsterzwaag. Hij is lid van het organiserend comité en draagt bij aan het inrichten van de exposities en buitententoonstellingen. Als vrijwilliger bij de Stichting Cultuur Beetsterzwaag is Haakma betrokken bij de jaarlijkse Kunstmarkt. Daarnaast is Haakma voorzitter van de Stichting Sociaal Cultureel Vervoer Opsterland (Plusbus). In het verleden was Haakma voorzitter en organisator van de wielerronde van Beetsterzwaag en penningmeester bij een wielervereniging in Drachten. Ook was hij vas voorzitter van CBS De Paedwizer, voorzitter van een jongenskoor en voorzitter van Stichting Recovery. 

Jan Wind (1961) uit Woudrichem

Jan Wind weet niet wat hij ziet als hij de deur opent van ’t Sweltsje, de soos boven de kerkelijke ruimte van De Levensbron aan De Feart in Ureterp. Een klein gezelschap wacht hem daar op, inclusief de burgemeester en zijn gevolg. “Wy soenen mei de famylje in dei fuort, mar dit is hiel wat oars.”

Direct wordt hem door zijn partner een netter colbert aangereikt dan hij bij binnenkomst aan heeft. Dit moet wel even netjes. Burgemeester Bouwman maakt direct duidelijk wat er aan de hand is. Wind krijgt een Koninklijke onderscheiding. Hij wordt lid in de Orde van Oranje Nassau.

Jan Wind neemt plaats op een barkruk en luistert naar de lovende woorden die over hem worden uitgestrooid. De geboren en getogen Ureterper woont nu deels in het dorp en deels in het Brabantse Woudrichem. Maar desondanks is hij nog steeds actief in het dorp. Een dag eerder was er nog kascontrole van de Tipgever. 

Bouwman omschrijft Wind ook als de wandelende encyclopedie van het dorp. Hij luidde bovendien meer dan vierhonderd keer de klokken bij de uitvaart van een dorpsbewoner. “Dat vraagt om gevoel en vaardigheid”, aldus Bouwman. “Maar dat zit in de genen, u vader deed het ook.” Wind noemt het klokkenluiden een bijzondere activiteit. “Het is heel mooi dat je op afscheid van iemand nog iets voor een ander kunt betekenen.”

De verrassing voor Wind was groot, maar volgens zijn partner was het best lastig om het zo lang voor hem geheim te houden. “Hij wol sa graach alles witte. Mar it is slagge!”

En de waardering kwam binnen. “Heel bijzonder, heel bijzonder. Ik voel mij vereerd.” En direct na de kofje toost hij met een bekende met een romer Berenburg in de hand op deze bijzondere dag.

Jan Wind (1961) uit Woudrichem
Sinds1989 is Wind vrijwilliger bij uitvaartvereniging De Laatste Eer in Ureterp, hij was ook jarenlang bestuurslid. Hi is coördinator van het klokluiden en verantwoordelijk voor het onderhoud aan de klokkenstoel. Wind luidt al vele jaren de klokken tijdens uitvaarten en bijzondere gebeurtenissen in Ureterp. Daarnaast is Wind al meer dan 25 jaar betrokken bij het zakelijk en cultureel informatieblad De Tipgever. Als penningmeester en als beheerder van de website en advertenties.

Renze de Wagt (1943) uit Nij Beets

Een vergadering van de botencommissie bracht Renze de Wagt vrijdagochtend naar de ontvangstruimte van It Damshûs in Nij Beets. De vergadering werd echter verstoord door burgemeester Andries Bouwman en een gevolg van zo’n vijftig familieleden en bekenden. Toen wist Renze wel hoe laat het was. 

Met de armen over elkaar kijkt hij rond en herkent steeds meer bekenden. Renze de Wagt (81) is onder de indruk, maar is ook weer snel in zijn rol. Hij vult de woorden van burgemeester Bouwman aan waar hij denkt dat nodig is. 

’s Ochtends toen hij op de radio hoorde over de lintjesregen, dacht hij nog even terug aan vorig jaar. Toen werd Sietske Dijkstra, mede-vrijwilliger bij It Damshûs, verrast met een Koninklijke onderscheiding. “Ik hie wol it idee dat er wat spile, mar fierder hie ik der net by stil stien dat ik no sels oan de beurt wie.” 

It Damshûs speelt al lang een rol in leven van Renze de Wagt. Drie generaties lang dreef de familie De Wagt een SPAR-winkel direct naast het huisje dat de basis werd van het iepenloftmuseum. Sinds 1998 is De Wagt als vrijwilliger betrokken bij de botencommissie van het museum. 

En eerder was hij ook jarenlang actief in de sport. Samen met zijn vrouw Anneke was hij bijvoorbeeld erelid van de inmiddels opgeheven korfbalvereniging Hermes. De acht jaar geleden overleden Anneke en Renze waren onafscheidelijk. “Wy hienen in winkel en alles wat wy yn it doarp dienen, koe allinnich omdat wy dat beide graach woenen.” 

Voor Andries Bouwman is It Damshûs ook een bijzonder plek. Anderhalf jaar geleden werd hij hier officieel verwelkomd als nieuwe burgemeester van de gemeente Opsterland. Bouwman noemde De Wagt betrouwbaar, betrokken, punctueel, kritisch en ook een aanpoter. “Maar u kunt ook ongeduldig zijn. Soms begint u al eerder met activiteiten dan afgesproken. U stelt graag vragen, maar deelt ook graag complimenten uit.” 

De Wagt kreeg nu de complimenten van de mienskip. Uit naam van de Koning werd hij benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau.

Renze de Wagt (1943) uit Nij Beets
De Wagt is sinds 1998 vrijwilliger bij It Damshûs in Nij Beets. Hij was in het openluchtmuseum actief als gids, schipper en lid van de botencommissie, waarvan hij 25 jaar voorzitter was. Hij was medeorganisator en verantwoordelijk voor diverse activiteiten van het museum. Ook was De Wagt van 1997 tot 2005 bestuurslid van Plaatselijk Belang Nij Beets. In een verder verleden was hij tussen 1964 en 1979 bestuurslid, voorzitter vrijwilliger, jeugdtrainer en veldconsul bij korfbalvereniging Hermes.

Jan Quarré (1949) uit Hemrik

“Ik wil graag dat een ander een goed gevoel heeft bij wat ik doe. Dit waardeer ik zeer.” Jan Quarré uit Hemrik is onder de indruk van de opsomming van zijn goede kanten door burgemeester Bouwman. En van de uitreiking van de medaille die hoort bij het lidmaatschap van de Orde van Oranje Nassau.

Zodra hij, in de hem zo vertrouwde Witte Kerk van Hemrik, de microfoon krijgt, betrekt hij direct anderen in de huldeblijk, zoals zoveel ontvangers van de lintjes doen. “Ik was niet tot al deze activiteiten in staat geweest zonder de steun van mijn vrouw.” En dat weten zijn familieleden ook. Er lag al een bos bloemen klaar voor de trotse partner, maar er is ook een bos bloemen gelegd bij het graf van Quarré’s eerste vrouw. Dat gebaar ontroert hem zichtbaar. 

Quarré was naar de Witte Kerk in Hemrik gelokt omdat er een groepsfoto gemaakt zou worden van de vrijwilligers die betrokken waren bij de ART Super, de kunsttentoonstelling waar hij jarenlang als penningmeester bij betrokken was. “Dat fûn ik al wat fjemd op dizze dei. En ik hie oars ek al in pear dinkjes sjoen dy’t frjemd wienen. Mar de ferrassing is grut.” 

Burgemeester Andries Bouwman roemde de onuitputtelijke energie van Quarré, zijn oog voor detail en zijn altijd positieve blik. “U bent een inspirator en een verbinder. En u bent altijd zeer begaan met de medemens, zeker met diegenen die wel een extra steuntje in de rug kunnen gebruiken. Bij uw afscheid van het Dorpssteunpunt zei u dat de wereld harder werd en dat de mensen elkaar dreigen te verliezen. Helaas heeft u gelijk. Maar u was altijd de omtinker, de man die met nieuwe ideeën kwam.” 

Quarré was onder andere initiatiefnemer van het diaconiehuis in Lippenhuizen Hemrik, dat als opvanghuis kan dienen. Op dit moment worden er ontheemden uit Oekraïne opgevangen. “In het begin van de oorlog ving u ook zelf thuis ontheemden uit Oekraïne op. Dat typeert u. U bent een voorbeeld voor velen.” 

Jan Quarré (1949) uit Hemrik 
Quarré zet zich al 25 jaar in voor verschillende organisaties in Hemrik en omgeving. Als bestuurslid bij de Protestantse Gemeente Lippenhuizen Hemrik was hij ook betrokken bij overdracht van het kerkgebouw aan de Stichting Alde Fryske Tsjerken. Hij was afgevaardigde van de Raad van Kerken Gorredijk e/o. Was aanjager, voorzitter en penningmeester van het Dorpssteunpunt Hemrik. Voor de Stichting Cultuur in de Witte Kerk in Hemrik was Quarré actief als penningmeester, hij was betrokken bij culturele evenementen en aanspreekpunt voor nieuwe vrijwilligers. Tien jaar lang was hij chauffeur bij de stichting Sociaal Cultureel Vervoer Opsterland (Plusbus) en hij was actief voor de Stichting Wereldwinkel Opsterland.