"Wy hâlde fan de rêst, romte en in belutsen mienskip."

Het is goed wonen in Opsterland, zo horen wij vaak. Dat vinden wij als gemeente natuurlijk fijn en dat willen we uiteraard ook graag zo houden. Maar, net als elders in het land, is ook in hier sprake van krapte op de woningmarkt. Samen met woningcorporaties en commerciële bouwbedrijven willen we als gemeentebestuur zorgen voor een woningaanbod dat aansluit bij de markt en toekomstbestendig is. Op deze plaats portretteren wij inwoners van Opsterland en vragen wij naar hun ervaringen met wonen in onze gemeente. 

Andries Idzerda en Reina Gerlofsma, Hemrik.

Wy hâlde fan de rêst, romte en in belutsen mienskip.

Na tientallen jaren in Tijnje te hebben gewoond, streken Andries Idzerda (66, geboren in Tijnje) en Reina Gerlofsma (62, geboren in Achlum) in september 2024 neer in Hemrik. Aan de Andryssingel – what’s in a name - vonden zij een fraaie vrijstaande woning, die op vrijwel alle punten aan hun wensenlijstje voldeed. ,,Allinnich de priis wie wat heger, mar we hawwe it hûs dochs mar kocht.’’ 

Wonen in een klein dorp, in een wat moderner, comfortabeler en vooral energiezuiniger woning, vrijstaand en met uitzicht. Met die opdracht stuurden Andries en Reina hun makelaar vorig jaar op pad. Zelf hadden ze ook al wat rondgekeken, ook buiten Opsterland. ,,Dat it De Himrik waard, wie tafal.’’ 

Hebben jullie lang moeten zoeken? Hoe ging het proces?

,,It gong frij flot, mar ik fûn it wol spannend’’, zegt Reina. ,,Ik ha 39 jier wenne op ’e Tynje. Dogge we der wol goed oan, tocht ik somtiden.’’ Andries: ,,Wy binne echt minsken fan de mienskip en hawwe in soad bining mei it ferieningslibben op ’e Tynje . Ek no noch binne wy dêrby belutsen.” 

Toch besloten Andries en Reina te vertrekken. Hun huis, gebouwd in 1911, stond even buiten het dorp, aan een redelijk drukke weg. Met een perceeloppervlakte van ruim 1800  vierkante meter vonden zij het onderhoud steeds bewerkelijker worden. Ze oriënteerden zich rustig op andere huizen, maar toen het huis in Hemrik op de markt verscheen, ging het vlot. ,,Us bod waard fuortendaliks akseptearre.  Wy koene it sûnder  betingsten finansiere. Dat wie ús gelok.’’

Binnen twee weken kochten en verkochten Andries en Reina een huis. De woning in Tijnje werd verkocht aan een echtpaar uit het dorp. ,,Sy woene graach fan de buorkerij ôf,  sadat  ien fan harren soannen de maatskip dêr  trochsette koe. En syn jongere broer kaam yn syn hûs telâne. Sa kaam der in moaie trochstreaming ta stân. Boppedat fine wy it moai dat it bewenners út it doarp sels binne dy’t no yn ús âlde hûs wenje.

Zijn jullie tevreden in jullie nieuwe woning?

,,It befalt poerbêst.’’ Het huis is gebouwd in 1994 en kent de gemakken van een moderne woning. De verhuizing van het buitengebied naar een nieuwbouwwijk verliep soepel. Het is rustig, er komt vrijwel alleen bestemmingsverkeer. Reina: ,,Wy hâlde fan de rêst, romte en in belusten,  lytse mienskip. Yn in grut doarp of stêd wurde wy net lokkich.’’ Er wordt door de inwoners veel georganiseerd in Hemrik. ,,Dat sprekt ús oan.’’ Andries is al benaderd voor een bestuursfunctie van één van de vele verenigingen in het dorp.

Hoe ziet het wonen er in de toekomst uit?

Andries en Reina zien zichzelf nog vele jaren wonen in Hemrik. Op de benedenverdieping hadden de vorige bewoners een slaapkamer ingericht, maar die is nu vooral in gebruik als eetkamer en hobbyruimte. In de toekomst kunnen ze, indien nodig, er weer een slaapkamer van maken.

Voor jongeren is het op de woningmarkt een moeilijke situatie, ziet Reina. De prijzen gaan al enkele jaren over de kop. ,,Dat is foar harren net op te bringen’’, meent de laboratoriummedewerker van ziekenhuis Nij Smellinghe. Ze denkt dat de komende jaren vooral kleinere woningen gebouwd moeten worden voor eenpersoons huishoudens (jongeren en ouderen). 

Als oud-beleidsadviseur wonen van de gemeente heeft Andries uiteraard zijn gedachten over de huidige woningcrisis. ,,Mar dêr wol ik net tefolle oer sizze.’’  Een vlotte oplossing ligt echter niet voor het oprapen, weet hij. Immers, gemeente, provincie en de landelijke overheid, ze hebben er allemaal iets over te zeggen. Bovendien heeft de gemeente te maken met geldende wet- en regelgeving. ,,It wichtichste is dat elkenien noflik wenje kin yn Opsterlân. It gefoel is dêrby wolris  dûbeld. Wy wolle graach mear en foar eltsenien bouwe, mar wolle ek de romte en ferskaat fan it karakterestike lânskip yn Opsterlân behâlde. Dat lêste leveret nammentlik in grutte bydrage oan it noflik wenjen yn Opsterlân.’’